\"ต้องห้าม\"�เรื่องราวความรักที่จะสั่นคลอนหัวใจคุณ - นิยาย \"ต้องห้าม\"�เรื่องราวความรักที่จะสั่นคลอนหัวใจคุณ : Dek-D.com - Writer
×

    \"ต้องห้าม\"�เรื่องราวความรักที่จะสั่นคลอนหัวใจคุณ

    เยียบเย็นดุจสายฝน ร้อนรนดั่งเพลิงผลาญ กราดเกรี้ยวกว่ากระแสธาร ดุจศรสัญญาณแห่งรุ่งอรุณ "หากได้ลิ้มรสอันหอมหวาน จักมิอาจต้านทานขื่นความขม พ่ายแพ้แก่ไฟแห่งอารมณ์ ต้องตอมตรมจนยากจะหวนคืน"

    ผู้เข้าชมรวม

    6,631

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    10

    ผู้เข้าชมรวม


    6.63K

    ความคิดเห็น


    121

    คนติดตาม


    5
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  20 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 ก.ย. 51 / 04:32 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    สวัสดีฮะ ทุกท่านที่หลงเข้ามาในหน้านี้ จะด้วยความตั้งใจ หรือเมายากันยุง หรือโดนมนต์ตราคาถาอันใดดลใจให้คลิกมาก็ตาม ก็ขอขอบคุณมากๆงับ

    อธิบายนิดนึงว่า เรื่อง ต้องห้าม นี้ เป็นเป็นสารานุกรมรวบรวมเรื่องรักๆเอาไว้ในเรื่องเดียว ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องสั้นตอนเดียวจบขอรับ
    ตอนนี้มีเรื่องยาวเพียงเรื่องเดียว คือ "วังวนแห่งปรารถนา" ที่อัพตอนที่11 แล้ว เย้!
    ======UPDATE=====
    เรื่องสั้น
    - Wanna listen to a bedtime story?
    - อยากลองฟังนิทานก่อนนอนดูบ้างไหม?(ภาคภาษาไทย)
    เรื่องยาว
    - วังวนแห่งปรารถนา ตอนที่ 11 - สิ่งลวงตา [85%]

    ==================================================

    "ไม่มีทางหนีได้เลย ฉันเลยต้องเอ่ยปาก บอกรักเธอ รักเธอมานานแสนนาน
    ไม่อยากให้รู้ให้จำ ไม่อยากทำให้รำคาญ เพียงแต่คืนนั้น ทุกอย่างบอกฉันว่าต้องพูดความจริง
    "


    ถูกไล่ต้อนให้จนมุมด้วยความรู้สึกที่แม้แต่ตัวเองยังไม่เข้าใจ
    สุดท้ายถึงได้กระโดดลงมาจากหน้าผาสูงนั่น
    กิ่งไม้ที่ตั้งใจจะคว้าเอาไว้กลับกลายเป็นมือของเธอ
    รอยยิ้มอ่อนโยนบนใบหน้านั้น สั่นคลอนสติและเหตุผล
    สัมผัสอบอุ่นเลือนรางจากมือข้างนั้น ทำให้ใจฉันหวั่นไหว
    ความรู้สึกที่ตั้งใจจะเก็บไว้เป็นความลับจึงถูกเปิดเผยออกไป
    รัก...รักนะ...รักมาตลอด...
    ทว่าการกระทำของเธอกลับทำให้หัวใจเหมือนถูกค้อนหนักๆทุบ
    เมื่อคำพูดเย็นชาถูกเอื้อนเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่เฉยเมย
    " We can never fall in love... "
    จบสิ้นแล้ว...พังทลาย...แหลกสลายในพริบตา
    มือที่เคยจับเอาไว้ถูกปล่อยทิ้งอย่างง่ายดายโดยไร้ซึ่งเหตุผลใดๆจากเธอ

    หากย้อนกลับไปได้...จะไม่มีทางพูดออกไปอย่างเด็ดขาด
    ...ฉันเสียใจ...
    " Could you please let me stay beside you? "
    ให้โอกาสได้ไหม?
    " Just keep the distance like before we did. "
    รักษาระยะห่างเพื่ออะไร?
    " I wanna be your courage, can I? "
    ให้อยู่เคียงข้างเธอได้ไหม ฉันทนไม่ได้เวลาที่เห็นเธอเสียใจ
    " You cannot help me, so never interrupt my place of life. "
    ความรู้สึกที่พยายามส่งออกไปคงไม่มีทางไปถึงเธอ
    " I never want to hurt you anymore, but I'm not God...just a human. "
    ไม่อีกแล้วล่ะ...อย่าเป็นห่วงไปเลย
    เพราะฉันคงไม่สามารถเจ็บปวดไปได้มากกว่านี้อีกแล้ว...


    What hurts the most?
    Was being so close, and having so much to say...
    and watching you walk away...
    อย่างไหนล่ะที่เจ็บปวดที่สุด?
    " It's hurt when you like somebody who you know he never gonna love you in return. "
    รักคนที่รู้ว่าเขาไม่รักเรานั้นเจ็บปวด
    "But it more painful if you have to hide your feeling forever."
    แต่การที่ต้องเก็บไว้กลับปวดร้าวยิ่งกว่า
    ถ้าอย่างนั้นทางไหนถึงจะดี?
    การที่บอกออกไป...แล้วจบทุกอย่างลงสิ้น
    " Gain it or lose it all? "
    ใกล้กว่านี้...หรือหนีจากไป?
    " All or nothing? "


    ตอนนี้แม้ในฐานะของพี่ชาย-น้องสาว พวกเราก็ไม่อาจกลับไปยืนอยู่ตรงจุดนั้นได้
    ตั้งแต่วันที่รู้ตัวว่ารักพี่ เส้นทางของพวกเราก็ได้แยกจากกันไปแล้วตลอดกาล
    I hate my self for losing you...


    เคยเป็นดั่งน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจข้า
    เคยเป็นดั่งหยาดน้ำฟ้าที่ชุ่มฉ่ำ
    เคยเป็นดั่งดวงดาราสว่างล้ำ
    เคยเป็นดั่งเครื่องชี้นำยามหลงทาง

    ไยครานี้ถึงได้กลายเป็นเพลิงผลาญ
    เป็นสายธารกราดเกรี้ยวชวนสับสน
    ดั่งกำแพงคอยไล่ต้อนให้อับจน
    ดุจสายฝนอันเย็นเยียบกลางเหมันต์

    ที่เคยหวานกลับเป็นเหมือยาพิษ
    ซึ่งออกฤทธิ์กร่อนจิตใจให้ขื่นขม
    ที่เคยชื่นกลับกลายเป็นต้องตรอมตรม
    ซึ่งพรมฝังกลบรอยยิ้มด้วยน้ำตา

    สิ่งนี้ฤาคือที่เรียกกันว่า'รัก'
    ไยเจ็บนักไยปวดร้าวราวไฟสุม
    ไยต้องทนให้ความเศร้ามาเร้ารุม
    ไยต้องกลุ้มอยู่กับใจที่ขาดรอน

    หากสิ่งนี้คือที่เรียกว่าความรัก
    อยากรู้นักไยใครใครยังใฝ่หา
    ทั้งที่แท้มันก็แค่ภาพลวงตา
    มิอาจคว้าเพราะสิ่งนี้ 'ไม่มีตัวตน'


    ===============================================

    ความรักก็มีแต่เจ็บปวดเสียใจ เพราะงั้นเราหันมาอัพนิยายกันดีกว่า

    ช่วงนี้อย่าแปลกใจหากเนื้อเรื่องในนิยายหลายเรื่องของข้าน้อยจะน้ำเน่า ทรมานสังขารไปบ้าง
    เนื่องจากหลายๆสาเหตุและหลายๆเรื่องที่ข้าน้อยเผชิญอยู่

    ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาเยี่ยมเสมอนะขอรับ
    ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่ส่งมาให้

    ปล. ฝากเพลงเพราะๆจากศิลปินหนึ่งเดียวในดวงใจของข้าน้อยให้ทุกท่านได้ฟังกัน
    พร้อมคำแปลภาษาอังกฤษ ถ้าใครสนใจคำแปลภาษาไทยก็บอกได้ฮะ
    ข้าน้อยจะจัดให้(ด้วยการแปลเอง เอิ๊ก...)
    http://www.learn-chinese-through-music.com/jay-chou-qing-tian.html


    ขอคารวะหนึ่งจอก
    อูหลง

    Update 05/10/2007

    Pasadena,USA


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น